کشف راز بقای سختجانترین موجود زمین بدون آب
تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۶۶۴۷۰
آفتابنیوز :
خرسهای آبی میکروسکوپی که با نام "تاردیگرید" (tardigrade) نیز شناخته میشوند، به سرسختی در انواع شرایط سخت مشهور هستند، و هر چه بیشتر در مورد آنها میآموزیم، مهارتهای بقای آنها قابل توجهتر به نظر میرسد.
به گزارش نیواطلس، مطالعههای مختلف نشان داده است که چگونه خرسهای آبی از ابرهای دیانای (DNA clouds) و سپر محافظتی فلورسنت برای محافظت از خود در برابر انواع مختلف تشعشعات استفاده میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
زندگی بدون آب، تنها یکی از مهارتهای این موجودات کوچک است و اکنون دانشمندان دانشگاه ژاپن در توکیو به درک جدیدی از فرآیند زیستی پشت این توانایی دست یافتهاند.
این تیم در حال بررسی پروتئینهایی موسوم به "CAHS" بودند که براساس پژوهشهایی که به تازگی انجام شده، هنگام بروز کم آبی، در خرسهای آبی فعال میشوند.
این تیم هنگام بررسی بیشتر نقش این پروتئینها دریافتند که در سلولهای کمآب خرسهای آبی، پروتئینها با هم ترکیب میشوند تا شبکه ژل مانندی از رشتههای محافط تشکیل دهندکه به آنها کمک میکند تا در هنگام بی آبی ظاهر خود را حفظ کنند. هنگامی که دوباره به سلولها آب میرسد این فرآیند معکوس میشود و رشتهها به از هم دور میشوند تا از تنش مکانیکی روی سلول جلوگیری شود.
به گفته یکی از نویسندگان این مطالعه، اگرچه آب برای تمام اشکال حیاتی که میشناسیم ضروری است، اما برخی از خرسهای آبی میتوانند بدون آب برای چندین دهه به زندگی ادامه دهند. راز این موضوع در نحوه مقابله سلولهای آنها با کم آبی نهفته است. تصور میشود هنگامی که آب از سلول خارج میشود، نوعی پروتئین به سلول کمک میکند تا ظاهر خود را حفظ کند و از فروپاشی آن جلوگیری شود. پس از آزمایش چندین نوع مختلف از پروتئینها متوجه شدیم که پروتئین "CAHS" منحصربه فرد خرسهای آبی، مسئول محافظت از سلولها در برابر کم آبی است.
اگرچه این مطالعه بر عملکرد پروتئین "CAHS" در سلولهای خرس آبی متمرکز بود، اما محققان نشان دادند که چنین عملکردی به میزان ضعیفتر در سلولهای انسانها و حشرات نیز مشاهده میشود.
این مطالعه میتواند منجر به ایجاد فناوریها جدید برای نگهداری از سلولها یا حتی ارگانیسمها در شرایط خشک شود که این به معنای ماندگاری بیشتر داروها در قفسه یا زنده ماندن طولانیتر اندامها خارج از بدن قبل پیوند عضو است.
نتایج این پژوهش در مجله PLOS Biology منتشر شده است.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: تاردیگرید خرس های آبی خرس های آبی پروتئین ها سلول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۶۶۴۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
در چه حالتی دایناسورها بار دیگر به چرخه حیات برمیگردند؟
به گزارش همشهری آنلاین، برخی از جانوران هم بر اثر بلایای طبیعی عظیم از بین رفته و منقرض شدهاند؛ نمونه واضح آن هم دایناسورها هستند؛ موجودات ماقبل تاریخی که گفته میشود، بهدلیل برخورد یک شهابسنگ بزرگ به زمین منقرض شدهاند. ولی حالا رئیس پژوهشگاه رویان بهصورت تلویحی به این نکته مهم اشاره کرده که علم چنان پیشرفتی داشته است که میتوان نسل دایناسورها را احیا کرد.
احیای جانوران منقرضشده
دکتر عبدالحسین شاهوردی در یک برنامه تلویزیونی گفت: «علم نشان داده که میتواند چنین دستکاریهایی را انجام دهد و حیوانی را که سالها پیش منقرضشده، با بهدست آوردن بخشی از آن و دسترسی به سلولهایش، دوباره احیا و تکثیر کند.»
فرایند احیا
احیای یک جانور از طریق سلول یک فرایند پیچیده و شگفتانگیز است که توسط مکانیسمهای مختلف درون سلولی انجام میشود.
سلولها واحدهای اصلی ساختاری و عملکردی هر جانور هستند. زمانی که یک جانور مرده است، سلولهای آن دچار تغییرات فیزیولوژیکی میشوند. با احیای یک جانور، فرایندهای سلولی مختلف فعال میشوند. این شامل مواردی مانند تولید انرژی (ATP) توسط میتوکندری، ساخت پروتئینهای جدید توسط ریبوزوم و تکثیر سلولی برای جبران سلولهای مرده میشود.
یکی از مراحل اصلی در احیای یک جانور، تکثیر سلولی است. در این فرایند، سلولهای مرده جایگزین میشوند تا بازسازی بافتها و اعضا امکانپذیر شود. این فرایند میتواند توسط سلولهای استخوانی، ماهیچهای، یا سایر انواع سلولهایی که قادر به تکثیر هستند، انجام شود.
هنگامی که یک جانور مرده، احیا میشود، سیستمهای عملکردی اعضا وانضمامات نیز نیاز به بازیابی دارند. بهعنوان مثال، اگر قلب یک جانور مرده شود، انجام تکنیکهای احیای قلبی، اعمال داروهای مؤثر، یا حتی جراحی ممکن است لازم باشد تا قلب دوباره به درستی کار کند.
با احیای یک جانور، نیازهای تنفسی و عملکرد مغز نیز باید پشتیبانی شود. این شامل اطمینان از تامین اکسیژن بافتها و سلولها و همچنین بهبود عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی است.
بیشتر بخوانید:
این دایناسورهای خونخوار از میمون ها باهوش تر بودهاند؟
ردپای دایناسورها در ایران
دکتر مجید میرزایی، دانشیار فسیلشناسی از دانشگاه زنجان به همشهری گفت: «موضوع آثار و بقایای بهجا مانده از جانوران ماقبل تاریخ، بهخصوص دایناسورها را در ایران باید به دو بخش ردپا و آثار استخوانی تقسیم کرد. بخش نخست که به مشاهده آثار ردپای دایناسورها در ایران مربوط میشود، بیشتر و متنوعتر است. در بخش دوم هم تنها اثر استخوانی کشفشده در منطقه شمال کرمان به یک نمونه از دندان دایناسور منحصر و محدود میشود. این تنها اثری است که میتوان با اطمینان به آثار اسکلتی دایناسورها در ایران نسبت داد و قطعا احتمال پیداکردن آثار بیشتر هم وجود دارد.»